Marokko 2014-2
Door: Marijke
Blijf op de hoogte en volg Ernst & Marijke
21 Januari 2014 | Marokko, Figuig (Centre)
Marokko 2
Figuig, zondag 19 januari 2014.
Dank voor de leuke reacties. Al zijn het maar een paar woorden, ze worden zeer gewaardeerd.
In Saidia zijn we drie dagen gebleven, hebben er wat gewandeld over de markt, de was gedaan, gelezen, kortom lekker uitgerust. Op advies van de campingbaas gingen we naar een visrestaurant. Dat was een heel goed advies: we moesten zelf de vis uitkiezen, dat werden garnalen, inktvisringen en tongetjes. Met een een zeer gevarieerde salade, paella en frites en een fles water en koffie toe waren we 150 Dirham kwijt, omgerekend € 13,50 voor twee personen. En het was verrukkelijk. Zo kun je nog eens uit eten gaan.
Vanuit Saidia vertrokken we zuidwaarts naar Oujda. Een grote stad met 900.000 inwoners. Een camping was er niet, maar je kon op de parkeerplaats bij het station blijven staan. Er was een parkeerwachter. Oujda was een complete verrassing voor ons. De stad is heel puur, totaal niet op toeristen gericht. Dat is trouwens deze hele streek niet. In de souk en op de markten vond je louter gebruiksvoorwerpen en veel kleding (in onze ogen bepaald niet modieus). Ook waren er veel mooie gebouwen en pleinen met fonteinen.
De volgende dag vertrokken we naar het Zuiden, de Hoogvlakte over. We waanden ons in Patagonië. Honderden kilometers met niets, wat pampagras, een herder met zijn kudde en af en toe een kleine nederzetting en wat bedoeïenententen. We zaten op grote hoogte en dat was goed te merken. Er woei een koude wind.
Toen we de eerstvolgende behoorlijke plaats binnenreden, werden we door de politie staande gehouden. Je ziet trouwens overal politie, zowat bij elke rotonde en zeker bij het binnengaan van een plaats. Tot nu toe mochten we gewoon doorrijden, nu dus niet. Misschien omdat we vlak langs de Algerijnse grens rijden. De paspoorten werden gecontroleerd en alles in orde bevonden. Dus rijden maar!
Maar dat ging dus niet!!!!! De motor wou niet starten. Er zat geen beweging in. Gelukkig stonden we bij de politiepost. Deze belde een monteur, die er heel snel aan kwam. Wat zijn dat toch waardevolle mensen! Na enig diagnostisch onderzoek ontdekte hij dat er een kabelschoentje was gebroken, waardoor er geen contact met de accu was. Hij haalde een nieuwe kabel met kabelschoentje, monteerde het geheel en binnen een uur was alles gefikst. Wat een geluk dat het euvel zich op die plek openbaarde en niet na een stop op de hoogvlakte. We hebben een goede engelbewaarder.
We konden de nacht doorbrengen op het parkeerterrein van de politie, zodat zij een oogje in het zeil konden houden. Het probleem alleen was dat we geen stroom hadden en dus geen verwarming. Dat hebben we geweten. Dik ingepakt in alle dekens die we bij ons hadden, lukte het wel. En ’s nachts onder 4 dekens dicht tegen elkaar aan merkten we niet dat het buiten maar 1gr.C was!!
Vanmorgen hebben we de reis weer hervat. Het is een fascinerend landschap, zo helemaal leeg. En dan staat er af en toe iemand zo maar te liften. We hebben tweemaal een lifter meegenomen, beide spraken alleen Arabisch, maar met een Arabisch muziekje op amuseerden we ons prima.
Nu zijn we dus in Figuig, het uiterste puntje tegen de Algerijnse grens aan. Daar merk je trouwens niets van. Het is ook weer een heel Marokkaans klein stadje: de mannen zijn veel gekleed in warme djellaba’s met de capuchon op of een doek om het hoofd en sommige vrouwen met witte boerka’s om, maar ook veel vrouwen in djellaba of Europees gekleed. Er zijn veel kleine winkeltjes waar je van alles kunt krijgen.
Morgen gaan we een dag met een gids de Palmerie bezoeken met beroemde irrigatiesystemen. Dat schijnt hier heel bijzonder te zijn.
Dinsdag 21 januari, Figuig. Gisteren gebben we een tour met een gids gemaakt door de Palmerie en de kasba van Figuig. Het was zeer interessant. Er waren 2 gidsen, allebei Mohammed geheten. Ze wisten erg veel te vertellen en waren zeer begaan met de achteruitgang van de streek. Veel mensen trekken er weg, tuinen in de Palmerie liggen er verwaarloosd bij. Door de Palmerie (een oase met duizenden dadelpalmen) loopt een ingenieus watersysteem. Elke familie heeft een bepaalde tijd recht op een bepaalde hoeveelheid water. Dat wordt door de kanaaltjes geleid, die na het verstrijken van de tijd worden afgesloten met stenen en een doek, zodat het water naar een andere tuin loopt.
De tour hield ook een maaltijd in het huis van Mohammed 1 in. We aten er heerlijke couscous en een speciaal Marokkaans gerecht na en uiteraard thee. Er volgde een hilarische fotosessie met de djellaba’s. ’s Middags ging het vervolg van de tour door de kasba: dat was een heel uitgebreid deel van de stad met heel nauwe donkere straatjes. We hebben heel veel informatie gekregen over de streek, de architectuur, de manier van leven. De tour duurde van 10.00 uur tot 16.00 uur ’s middags. We waren moe maar voldaan. Het geheel, inclusief maaltijd, kostte 100 Dirham (10 Euro!). Voor een brood betaal je hier 1,2 Dirham (11 cent) en een kop thee ook 1 Dirham. Ik denk dat het in meer toeristische streken wel duurder zal zijn. We hebben op de camping leuke contacten met Fransen die we regelmatig tegenkomen. Morgen trekken we verder. We blijven trouwens dankzij het modem op de hoogte van het wel en wee in Nederland dankzij “Met het oog op morgen”.
Groetjes
Ernst en Marijke.
Figuig, zondag 19 januari 2014.
Dank voor de leuke reacties. Al zijn het maar een paar woorden, ze worden zeer gewaardeerd.
In Saidia zijn we drie dagen gebleven, hebben er wat gewandeld over de markt, de was gedaan, gelezen, kortom lekker uitgerust. Op advies van de campingbaas gingen we naar een visrestaurant. Dat was een heel goed advies: we moesten zelf de vis uitkiezen, dat werden garnalen, inktvisringen en tongetjes. Met een een zeer gevarieerde salade, paella en frites en een fles water en koffie toe waren we 150 Dirham kwijt, omgerekend € 13,50 voor twee personen. En het was verrukkelijk. Zo kun je nog eens uit eten gaan.
Vanuit Saidia vertrokken we zuidwaarts naar Oujda. Een grote stad met 900.000 inwoners. Een camping was er niet, maar je kon op de parkeerplaats bij het station blijven staan. Er was een parkeerwachter. Oujda was een complete verrassing voor ons. De stad is heel puur, totaal niet op toeristen gericht. Dat is trouwens deze hele streek niet. In de souk en op de markten vond je louter gebruiksvoorwerpen en veel kleding (in onze ogen bepaald niet modieus). Ook waren er veel mooie gebouwen en pleinen met fonteinen.
De volgende dag vertrokken we naar het Zuiden, de Hoogvlakte over. We waanden ons in Patagonië. Honderden kilometers met niets, wat pampagras, een herder met zijn kudde en af en toe een kleine nederzetting en wat bedoeïenententen. We zaten op grote hoogte en dat was goed te merken. Er woei een koude wind.
Toen we de eerstvolgende behoorlijke plaats binnenreden, werden we door de politie staande gehouden. Je ziet trouwens overal politie, zowat bij elke rotonde en zeker bij het binnengaan van een plaats. Tot nu toe mochten we gewoon doorrijden, nu dus niet. Misschien omdat we vlak langs de Algerijnse grens rijden. De paspoorten werden gecontroleerd en alles in orde bevonden. Dus rijden maar!
Maar dat ging dus niet!!!!! De motor wou niet starten. Er zat geen beweging in. Gelukkig stonden we bij de politiepost. Deze belde een monteur, die er heel snel aan kwam. Wat zijn dat toch waardevolle mensen! Na enig diagnostisch onderzoek ontdekte hij dat er een kabelschoentje was gebroken, waardoor er geen contact met de accu was. Hij haalde een nieuwe kabel met kabelschoentje, monteerde het geheel en binnen een uur was alles gefikst. Wat een geluk dat het euvel zich op die plek openbaarde en niet na een stop op de hoogvlakte. We hebben een goede engelbewaarder.
We konden de nacht doorbrengen op het parkeerterrein van de politie, zodat zij een oogje in het zeil konden houden. Het probleem alleen was dat we geen stroom hadden en dus geen verwarming. Dat hebben we geweten. Dik ingepakt in alle dekens die we bij ons hadden, lukte het wel. En ’s nachts onder 4 dekens dicht tegen elkaar aan merkten we niet dat het buiten maar 1gr.C was!!
Vanmorgen hebben we de reis weer hervat. Het is een fascinerend landschap, zo helemaal leeg. En dan staat er af en toe iemand zo maar te liften. We hebben tweemaal een lifter meegenomen, beide spraken alleen Arabisch, maar met een Arabisch muziekje op amuseerden we ons prima.
Nu zijn we dus in Figuig, het uiterste puntje tegen de Algerijnse grens aan. Daar merk je trouwens niets van. Het is ook weer een heel Marokkaans klein stadje: de mannen zijn veel gekleed in warme djellaba’s met de capuchon op of een doek om het hoofd en sommige vrouwen met witte boerka’s om, maar ook veel vrouwen in djellaba of Europees gekleed. Er zijn veel kleine winkeltjes waar je van alles kunt krijgen.
Morgen gaan we een dag met een gids de Palmerie bezoeken met beroemde irrigatiesystemen. Dat schijnt hier heel bijzonder te zijn.
Dinsdag 21 januari, Figuig. Gisteren gebben we een tour met een gids gemaakt door de Palmerie en de kasba van Figuig. Het was zeer interessant. Er waren 2 gidsen, allebei Mohammed geheten. Ze wisten erg veel te vertellen en waren zeer begaan met de achteruitgang van de streek. Veel mensen trekken er weg, tuinen in de Palmerie liggen er verwaarloosd bij. Door de Palmerie (een oase met duizenden dadelpalmen) loopt een ingenieus watersysteem. Elke familie heeft een bepaalde tijd recht op een bepaalde hoeveelheid water. Dat wordt door de kanaaltjes geleid, die na het verstrijken van de tijd worden afgesloten met stenen en een doek, zodat het water naar een andere tuin loopt.
De tour hield ook een maaltijd in het huis van Mohammed 1 in. We aten er heerlijke couscous en een speciaal Marokkaans gerecht na en uiteraard thee. Er volgde een hilarische fotosessie met de djellaba’s. ’s Middags ging het vervolg van de tour door de kasba: dat was een heel uitgebreid deel van de stad met heel nauwe donkere straatjes. We hebben heel veel informatie gekregen over de streek, de architectuur, de manier van leven. De tour duurde van 10.00 uur tot 16.00 uur ’s middags. We waren moe maar voldaan. Het geheel, inclusief maaltijd, kostte 100 Dirham (10 Euro!). Voor een brood betaal je hier 1,2 Dirham (11 cent) en een kop thee ook 1 Dirham. Ik denk dat het in meer toeristische streken wel duurder zal zijn. We hebben op de camping leuke contacten met Fransen die we regelmatig tegenkomen. Morgen trekken we verder. We blijven trouwens dankzij het modem op de hoogte van het wel en wee in Nederland dankzij “Met het oog op morgen”.
Groetjes
Ernst en Marijke.
-
21 Januari 2014 - 20:57
Rikste:
Leuk verhaal weer!
Jammer dat er geen foto's zijn van de hylarische passessie!
Liefs -
21 Januari 2014 - 21:21
Ineke De Boer:
Wat een andere wereld, genieten maar. groet. -
21 Januari 2014 - 21:42
Mia:
Leuke verhalen weer. Lijkt me ook leuk om zo eens rond te trekken. Hier bij ons is het nat en grijs. Groetjes -
21 Januari 2014 - 22:23
Gerda:
Wat een avonturen. Geniet er van , maar blijf voorzichtig
Groetjes Gerda
-
21 Januari 2014 - 23:26
Ina Hummel:
Wat weer een belevenissen! Ook mooie foto's. De supermarkt daar ziet er heel anders uit als hier! Goede reis verder en ja blijf voorzichtig.
Groet Ina. -
21 Januari 2014 - 23:39
Jan Van Lievenoogen:
QWe komen net van de bridgedrive en worden opgeslokt door jullie fascinerende verhaal.
Hierdoor vergeet ik de bokken die we vanavond geschoten hebben. We zijn in afwachting van de uitslag via de E mail.
Ikvoel de atmosfeer die jullie beleven.
geweldig.
-
22 Januari 2014 - 02:35
Frank En Ellie:
Al weer heel wat belevenissen voor jullie. Leuk hoor. Wij genieten intussen volop van Suriname. Het is hier prachtig. Kijk maar op Facebook. We zitten nu in Nieuw Nickerie. Waar zouden jullie vroeger ook al weer naar toe gaan?
Groetjes -
22 Januari 2014 - 08:50
Martha:
Geniet weer met volle teugen van het reisverslag. Goede reis verder.
Groet,Martha -
22 Januari 2014 - 09:18
Annie Terpstra:
Goedemorgen Marijke en Ernst.
Wat een mooi verslag , zo kunnen wij mee genieten van jullie belevenissen . Ik hoop ze weer tegen te komen. Groet Meile en Annie -
22 Januari 2014 - 09:53
Anneke Souman:
Wat heerlijk om te lezen! Deels herkenbaar (de ontmoetingen met mensen onderweg, de autopech op gelukkig net het juiste moment), deels fascinerend nieuw: zo'n stad als Foudja.
Mooie foto's, indrukwekkend ook zo'n kaal landschap.
Blijf reizen, ik blijf lezen, groet, Anneke
-
22 Januari 2014 - 12:53
Freek:
Hallo Ernst en marijke,
Terug in een grijs, nat en koud vaderland uit ons Portugese winterverblijf waar volop lente met bloeiende amandelbomen en verse citroenen, sinaasappelen en grapefruit uit eigen tuin, kunnen we jullie Afrikaanse avonturen weer met plezier lezen.
Wat vis eten betreft is Portugal ook een goedkoop culinair paradijs: vier gebakken vissen met friet en salade, wijn , creme brulee en koffie toe voor 8 euro p.p. is ook niet gek. En dan alles groen en massa's lentebloemen in onze heuvels hebben weer nieuwe energie gebracht om de geschiedenis vanSaaxumhuizen verder uit te diepen.Veel plezier gewenst,
Freek & Frank -
22 Januari 2014 - 13:34
Siebrand En Adrie:
Hallo Marijke en Ernst.
Was weer leuk om te lezen je maakt wat mee.
Hier is het nog steeds somber grijs weer, geen winter .....helaas -
22 Januari 2014 - 13:47
Dries:
Hoi Ernst en Marijke,
Mooi dat jullie het zo naar de zin hebben.
Ik lees jullie verslagen dan ook met veel plezier.
Hier wordt er weer volop gebridged om het slechte weer wat te vergeten.
Groetjes Dries -
22 Januari 2014 - 13:55
Willy:
Hallo,jullie hebben inderdaad een engelbewaarder,spannend,groetjes en goeie reis. -
22 Januari 2014 - 14:52
Marian Veltman:
Wat leuk om weer over jullie belevenissen te lezen. Ik wist niet dat jullie op pad waren. Even een nieuwtje vers van de pers: Nienke en Roy verwachten een tweeling, vandaag hoorden ze dat het jongetjes (eeneiig) zijn ! Dat wordt straks druk op mijn oppasdag. Gelukkig gaat Harm volgende maand voor de tweede keer met pensioen.
Een hele fijne tijd gewenst, groetjes van Harm en Marian. -
22 Januari 2014 - 15:56
Trienke:
Tjonge zeg, dat ziet er prachtig uit. Ik zie jullie genieten. Weinig toeristen, dat is weer eens wat anders!
Hier is het nog steeds geen winter.
Hartelijke groet, kijk uit naar volgende verslag. -
22 Januari 2014 - 22:07
Tineke Hornhuis:
Hallo Ernst en Marijke,
Prachtige verhalen weer, jullie maken wat mee! Door jullie geïnspireerd hebben wij een rondreis door Marokko geboekt van 28 februari tot 15 maart. Heb Bert toch zover gekregen -
22 Januari 2014 - 23:17
Karin :
Vanavond door de kou gefietst naar de repetitie van het koorPoorteshoes in de oosterpoort.
Aldaar lekker warm gegeten voor 6 euro
We hebben mooi gezongen ter voorbereiding op de Veldspa a.s. Zondagmiddag een snert concert
in de Veldspa wonen veel Indische oudere mensen.
Ik dacht n.a.v jullie leuke reisverslag dat ik mijn dagelijks leven als een vakantie trip ga beschreven .
Morgen werken .....hi hi -
23 Januari 2014 - 13:36
Henk Staat:
hallo Marijke en Ernst
ik geniet weer van jullie reis verslagen
wij zijn met oud en nieuw een weekje naar tanger geweest
vandaaruit zijn we ook naar tetouan gegaan
het was heel prettig ( het eten is in de stad wel duurder )
door ons recente bezoek voel ik de sfeer goed aan
ik wens jullie een mooie voortzetting van jullie reis
hartelijke groeten
henk -
24 Januari 2014 - 13:32
Greet:
Hallo Ernst en Marijke,
Wat leuk om over jullie reis te lezen. Geniet maar fijn en tot ziens in de Oosterpoort.
groetjes,
Greet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
