Engeland 5
Door: Marijke
Blijf op de hoogte en volg Ernst & Marijke
31 Mei 2013 | Nederland, Saaxumhuizen
Engeland 5, 31 mei 2013. (Saaxumhuizen)
We zijn weer terug van weggeweest.
Nadat we uit York vertrokken, gingen we richting Wales. We reden door prachtige landschappen, adembenemend mooi: het Peak District in Midden Engeland. Jammer dat de regen met bakken neer kwam. En tot overmaat van ramp ontdekten we ineens een scheur in de voorruit. De steen die vorig jaar tegen de voorruit was geklapt en waarvan de “ster” in Hongarije was gerepareerd, had zich nu toch ontwikkeld tot een flinke scheur. In Nederland hadden we nog door Carglass laten controleren of alles goed gerepareerd was en zij beaamden dat na het te hebben gecontroleerd. Nee dus!! Elke dag breidde de scheur zich uit als een trage slak die over de ruit kroop. Ook Wales hebben we toen maar laten schieten en zijn via Oxford en Cambridge richting Harwich gevaren.
Het weekend van 25 mei was het Bank Holiday, een lang weekend en begin van een schoolvakantie. Het leek of heel Engeland naar de camping ging. Hele families stonden met diverse tenten in ene kringetje bij elkaar. Het zag er heel gezellig uit. Gelukkig konden we met wat doorverwijzingen van de ene naar de andere camping een leuk plaatsje vinden. En ook heel gelukkig was het dat weekend op zaterdag zondag en maandag stralend weer. Dus iedereen genoot. Dinsdag was dat weer voorbij.
We hebben op zondag uitgebreid door Oxford gelopen, lekker in de zon. Er waren geen colleges, dus we konden veel universiteitsgebouwen binnen. In de parken zaten allemaal zon aanbiddende en picknickende mensen. Heel gezellig. Zo hoort vakantie te zijn. Door Cambridge hebben we de hele dag onder de paraplu in de stromende regen gelopen. Omdat dat op een dinsdag was en er gewoon colleges en examens waren, konden we daar niet veel gebouwen bezoeken. Maar Kings College was indrukwekkend.
We hebben met onze vouchers van de National Trust aardig wat landhuizen, kastelen, parken, tuinen en historische slagvelden bezocht. Zo ook Claydon House, een verblijf van de familie Verney. De echtgenote van één van hen was de zuster van Florence Nightingale. Zij verbleef daar elk jaar 3 maanden en haar kamer kon je bezoeken. Zo lag daar ook haar dagboek, wat tot mijn verbazing in steno was geschreven!!
We konden gelukkig dezelfde dag dat we in Harwich aankwamen met de nachtboot naar Nederland. We hadden tevoren niets gereserveerd. Je weet immers nooit hoe een reis verloopt. Die overtocht was heel wat gezelliger dan de heenreis naar Newcastle. Er heerste een levendige, gezellige sfeer. In Nederland aangekomen beseften we meteen wat het heerlijk wonen is in het rustige Noorden: wat een files, vreselijk.
Thuis hebben we de middag gezellig doorgebracht met vrienden, dochter en kleinkinderen. Het is dan ook weer fijn om thuis te zijn. In tegenstelling tot voorgaande jaren hebben we nu bijna 3000km. gereden. Andere jaren 10.000. Dat scheelt wel in de brandstofkosten. Maar verder is Groot Brittannië erg duur. Waar wij een euro voor betalen, kost het daar een pond en dat is toch een kwart meer. Daarnaast moet je voor een camping 23 pond betalen.
Maar we hebben ondanks het slechte weer een heerlijke reis gehad.
Groetjes en tot hopelijk de volgende reis volgend jaar maar weer.
Ernst en Marijke
We zijn weer terug van weggeweest.
Nadat we uit York vertrokken, gingen we richting Wales. We reden door prachtige landschappen, adembenemend mooi: het Peak District in Midden Engeland. Jammer dat de regen met bakken neer kwam. En tot overmaat van ramp ontdekten we ineens een scheur in de voorruit. De steen die vorig jaar tegen de voorruit was geklapt en waarvan de “ster” in Hongarije was gerepareerd, had zich nu toch ontwikkeld tot een flinke scheur. In Nederland hadden we nog door Carglass laten controleren of alles goed gerepareerd was en zij beaamden dat na het te hebben gecontroleerd. Nee dus!! Elke dag breidde de scheur zich uit als een trage slak die over de ruit kroop. Ook Wales hebben we toen maar laten schieten en zijn via Oxford en Cambridge richting Harwich gevaren.
Het weekend van 25 mei was het Bank Holiday, een lang weekend en begin van een schoolvakantie. Het leek of heel Engeland naar de camping ging. Hele families stonden met diverse tenten in ene kringetje bij elkaar. Het zag er heel gezellig uit. Gelukkig konden we met wat doorverwijzingen van de ene naar de andere camping een leuk plaatsje vinden. En ook heel gelukkig was het dat weekend op zaterdag zondag en maandag stralend weer. Dus iedereen genoot. Dinsdag was dat weer voorbij.
We hebben op zondag uitgebreid door Oxford gelopen, lekker in de zon. Er waren geen colleges, dus we konden veel universiteitsgebouwen binnen. In de parken zaten allemaal zon aanbiddende en picknickende mensen. Heel gezellig. Zo hoort vakantie te zijn. Door Cambridge hebben we de hele dag onder de paraplu in de stromende regen gelopen. Omdat dat op een dinsdag was en er gewoon colleges en examens waren, konden we daar niet veel gebouwen bezoeken. Maar Kings College was indrukwekkend.
We hebben met onze vouchers van de National Trust aardig wat landhuizen, kastelen, parken, tuinen en historische slagvelden bezocht. Zo ook Claydon House, een verblijf van de familie Verney. De echtgenote van één van hen was de zuster van Florence Nightingale. Zij verbleef daar elk jaar 3 maanden en haar kamer kon je bezoeken. Zo lag daar ook haar dagboek, wat tot mijn verbazing in steno was geschreven!!
We konden gelukkig dezelfde dag dat we in Harwich aankwamen met de nachtboot naar Nederland. We hadden tevoren niets gereserveerd. Je weet immers nooit hoe een reis verloopt. Die overtocht was heel wat gezelliger dan de heenreis naar Newcastle. Er heerste een levendige, gezellige sfeer. In Nederland aangekomen beseften we meteen wat het heerlijk wonen is in het rustige Noorden: wat een files, vreselijk.
Thuis hebben we de middag gezellig doorgebracht met vrienden, dochter en kleinkinderen. Het is dan ook weer fijn om thuis te zijn. In tegenstelling tot voorgaande jaren hebben we nu bijna 3000km. gereden. Andere jaren 10.000. Dat scheelt wel in de brandstofkosten. Maar verder is Groot Brittannië erg duur. Waar wij een euro voor betalen, kost het daar een pond en dat is toch een kwart meer. Daarnaast moet je voor een camping 23 pond betalen.
Maar we hebben ondanks het slechte weer een heerlijke reis gehad.
Groetjes en tot hopelijk de volgende reis volgend jaar maar weer.
Ernst en Marijke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
